نساجی و الیاف پلیمری الیاف مصنوعی پلیمری الیاف مصنوعی که امروزه در حدود نیمی از کل مصرف الیاف های مصرفی بازار را شامل میشوند از پلیمرهای سنتزی که بر پایه مشتقات نفتی هستند تولید می شوند. بطور معمول چهار گروه از الیاف مصنوعی پلیمری با منشا پلی استری، پلی آمیدی، اکریلیکی و پلی الفینی در بازار موجود می باشد. از الیاف پلی استر که رایج ترین نوع الیاف در این میان هستند، بیشتر در تولید پوشاک و به عنوان تقویت کننده در صنعت تایر، ساخت کمربند و شلنگ استفاده می شود. در مقابل الیاف پلی آمیدی بیشتر در تولید فرش و موکت کاربرد دارد و استفاده از این نوع الیاف در کنار الیاف الاستومری کاربرد گسترده ای در تولید لوازم و پوشاک ورزشی دارد. همچنین از آنجاییکه میزان جذب آب الیاف اکریلیکی بسیار کم است، گزینه بسیار مناسبی برای استفاده در تولید پوشاک برای آب و هوای سرد و انواع پارچه مناسب برای استفاده در فضای خانه می باشد. وجود این چنین ویژگی هایی باعث شده است تا استفاده از الیاف مصنوعی پلیمری در کاربرد هایی همچون صنایع خودرو و پوشاک ایمنی و صنعتی نیز بطور روزافزون در حال گسترش باشد. پیشرفتهای اخیر در زمینه طراحی و تولید افزودنی های پلیمری باعث شده است تا الیاف مصنوعی جدید با ویژگی های منحصربفرد و بهبود یافته ای روانه بازار شوند. نساجی فرش و موکت الیاف صنعتی پیشرفتهای روز افزون در تولید پلیمرها با قابلیت های جدید، در کنار توسعه نسل جدید افزودنی های صنعت پلاستیک، باعث شده تا طیف وسیعی از الیاف پلیمری با خواص و کاربردهای جدید طراحی و تولید شوند. الیاف صنعتی مانند الیاف مورد استفاده در صنایع کشاورزی، خودرو، کالاهای ورزشی و لوازم خانگی به کار گرفته می شوند. الیاف پلیمری به خودی خود مقاومت چندانی در برابر تابش اشعه یووی ندارند و نهایتا تخریب می شوند. افزودنی های پایدارکننده نظیر آنتی اکسیدانتها، جاذب های اشعه یووی و پایدارکننده های نوری باعث کاهش سرعت تخریب حرارتی، اکسیداسیونی و یووی الیاف پلیمری مصنوعی می شوند. استفاده از این افزودنیها بخصوص در سیستم های الیافی که کاربرد بیرونی دارند و مدت زمان بیشتری در معرض نور آفتاب هستند، از اهمیت بیشتری برخوردار است.